Kan-ik-niet fase?
Moderator: Mod_Forum_Ouderschap
Kan-ik-niet fase?
Volgens mij zouden ze in de "standaard"-lijstjes over ontwikkeling naast de klassieke "nee-fase" ook een "kan-ik-niet fase" moeten instellen.
Ik heb op dit forum al zó vaak topics voorbij zien komen over peuters die eerst dingen prima zelf konden, en daarna ineens niet meer. Ik ging er altijd vanuit dat het óf om van nature onzekere kinderen ging, óf dat er dan vast wel een aanleiding zou zijn als het gedrag plotseling op kwam zetten. Bijv. een nieuw broertje of zusje, of een andere verandering in de routine, kindje dat daardoor even meer behoefte heeft aan hulp. Maar ZL heeft het nu zelf ook ineens. Uit het niets. BIB zit nog in buik, ZL gaat recent wel naar de PSZ maar nu heeft hij juist vakantie, dus wel veel aandacht en vertrouwde omgeving, en het neemt niet af, dus heb ook niet het idee dat het samen hangt met de PSZ. Bij ons zelf zie ik geen aanleiding waardoor hij van een zelfverzekerde peuter die alles "selluf wil doen" ineens is veranderd in een peuter die ineens niets meer kan. En dan gaat het dus niet alleen om dingen die veel energie kosten, maar ook om écht simpele dingen zoals een knopje van een lampje indrukken wat hij echt al een jaar lang zelf doet.
Dus ik begon me af te vragen, is dit niet gewoon een standaard fase? Ik hoor het zó veel, maar vooral sinds ik ouderschapsfora lees. Op standaard sites met "op deze leeftijd gebeurt er dit-en-dat, de nee-fase, de selluf-doen-fase, de peuterpuberteit, later de waarom-fase, etc." lees je er nooit over. Zou het wel een fase met een eigen naam moeten zijn? Of is het toch een stuk minder universeel dan bijvoorbeeld het nee-zeggen wat zo'n beetje bij ieder kind wel voor komt? Ik heb wel het idee dat ieder draadje dat ik erover lees gaat over kinderen in ongeveer dezelfde leeftijd als mijn ZL nu: rond de 2-en-half. Jonger niet, en ouder vaak ook niet meer.
Ik hoef geen tips om er mee om te gaan, want ik heb het idee dat ik dat prima kan en dat dit ook wel weer over zal gaan, ik maak me geen zorgen. Ik vraag me vooral af 1) of het inderdaad heel vaak voor komt en 2) als dat zo is, waar komt het dan vandaan?
Ik heb op dit forum al zó vaak topics voorbij zien komen over peuters die eerst dingen prima zelf konden, en daarna ineens niet meer. Ik ging er altijd vanuit dat het óf om van nature onzekere kinderen ging, óf dat er dan vast wel een aanleiding zou zijn als het gedrag plotseling op kwam zetten. Bijv. een nieuw broertje of zusje, of een andere verandering in de routine, kindje dat daardoor even meer behoefte heeft aan hulp. Maar ZL heeft het nu zelf ook ineens. Uit het niets. BIB zit nog in buik, ZL gaat recent wel naar de PSZ maar nu heeft hij juist vakantie, dus wel veel aandacht en vertrouwde omgeving, en het neemt niet af, dus heb ook niet het idee dat het samen hangt met de PSZ. Bij ons zelf zie ik geen aanleiding waardoor hij van een zelfverzekerde peuter die alles "selluf wil doen" ineens is veranderd in een peuter die ineens niets meer kan. En dan gaat het dus niet alleen om dingen die veel energie kosten, maar ook om écht simpele dingen zoals een knopje van een lampje indrukken wat hij echt al een jaar lang zelf doet.
Dus ik begon me af te vragen, is dit niet gewoon een standaard fase? Ik hoor het zó veel, maar vooral sinds ik ouderschapsfora lees. Op standaard sites met "op deze leeftijd gebeurt er dit-en-dat, de nee-fase, de selluf-doen-fase, de peuterpuberteit, later de waarom-fase, etc." lees je er nooit over. Zou het wel een fase met een eigen naam moeten zijn? Of is het toch een stuk minder universeel dan bijvoorbeeld het nee-zeggen wat zo'n beetje bij ieder kind wel voor komt? Ik heb wel het idee dat ieder draadje dat ik erover lees gaat over kinderen in ongeveer dezelfde leeftijd als mijn ZL nu: rond de 2-en-half. Jonger niet, en ouder vaak ook niet meer.
Ik hoef geen tips om er mee om te gaan, want ik heb het idee dat ik dat prima kan en dat dit ook wel weer over zal gaan, ik maak me geen zorgen. Ik vraag me vooral af 1) of het inderdaad heel vaak voor komt en 2) als dat zo is, waar komt het dan vandaan?
http://www.eensteekjelos.nl" onclick="window.open(this.href);return false;
-
-
- Berichten: 1188
- Lid geworden op: 04 mar 2014 08:54
- Hobbies: Lezen, filmpje kijken, koken
- Locatie: Waar mijn mannen zijn.
Re: Kan-ik-niet fase?
Hier een 4,5-jarige die ook in die fase zit. Zelf heb ik wel het idee dat het aandacht vragen is (maar ik heb ook een baby-bijna-peuter rondlopen).
Δεν ελπίζω τίποτα. Δε φοβούμαι τίποτα. Είμαι λέφθερος.
-
- Moderator
- Berichten: 19944
- Lid geworden op: 19 mar 2008 21:14
- Hobbies: DragenVoedenInternetLezen
- Locatie: Draagdoekconsulent C *** Leidsche Rijn
- Contacteer:
Re: Kan-ik-niet fase?
Heeft het niet te maken met het ontwikkelen van een volgende vaardigheid? Dat dan bestaande vaardigheden wat weg lijken te zijn? en dan heb ik zeker ergens in een boek gelezen. Vraag me niet welk boek, want met een 7-jarige is dat lang terug
-
-
- Berichten: 3329
- Lid geworden op: 03 apr 2011 11:19
- Hobbies: onze dochter, lezen
- Locatie: Friesland
Re: Kan-ik-niet fase?
DL is 4 en wil niet meer zelf naar de wc. Zelf denk ik toch aan minder drive, omdat ze het al kan en andere dingen belangrijker zijn.
Re: Kan-ik-niet fase?
Op zich klinkt het logisch dat het leuke er af kan raken Maar daarnaast is het waar dat zodra je meer leert, je ook meer valkuilen kunt zien (slimme kinderen kunnen daar ook last van hebben) én je ziet ineens beter wat je niet weet.
Eenkennigheid bij baby's komt ook juist doordat ze meer gaan snappen.
overigens heb ik nu een peuter die steeds zegt: ik kan het!!! Dus ik hou het in de peiling.
Ik heb trouwens net een boek van deci over motivatie gekocht, mss dat daar nog iets in staat over kunnen/willen/durven dat aansluit. Over het algemene proces van bijleren.
Eenkennigheid bij baby's komt ook juist doordat ze meer gaan snappen.
overigens heb ik nu een peuter die steeds zegt: ik kan het!!! Dus ik hou het in de peiling.
Ik heb trouwens net een boek van deci over motivatie gekocht, mss dat daar nog iets in staat over kunnen/willen/durven dat aansluit. Over het algemene proces van bijleren.
Re: Kan-ik-niet fase?
Dat zie je bij mensen van alle leeftijden wel terug denk ik Als het nieuwe ergens af is wordt het een stuk minder motiverend om bepaalde dingen te doen. Als volwassene heb je meestal we de discipline om toch maar weer dat saaie schoonmaakwerk te gaan doen etc., maar ik vind het wel te volgen dat een peuter van 3 liever naar een leuk filmpje kijkt dan naar de wc gaan of het licht uitdoen, terwijl dat een half jaar geleden helemaal 'hot 'was om selluf te doen.Lindar76 schreef:Op zich klinkt het logisch dat het leuke er af kan raken
Ik zie het wel terugkomen in verdere fases bij opgroeiende kinderen. Zelfs met leren lezen merk ik dat de magie van de eerste boekjes zorgt voor lang lezen in bed etc, maar na een paar maanden en 'doorbijten' met vrij saaie e3/m4 verhaaltjes de lol wat minder is. Idem met fietsen, zelf aankleden ...
Bij de peutertijd valt het m.i. meer op omdat kinderen in een zeer korte tijd snel ontwikkelingen doormaken.
Moeder van twee dochters (okt 2005 en aug 2008)
-
-
- Berichten: 9455
- Lid geworden op: 21 jul 2010 07:40
- Hobbies: Lezen, wandelen, slapen
- Locatie: Groningen
Re: Kan-ik-niet fase?
kan het misschien ook iets zijn wat te maken heeft met iets eigenlijk vanzelf kunnen en je opeens bewust zijn van dat kunnen (er bij nadenken dus), waarna je er teveel bij nadenkt en het daardoor opeens niet meer lukt?
Y kreeg laatst voor elkaar de strik van haar jurk op haar rug te strikken, ze kon het twee keer en toen hield het weer op. Dus toen dacht ik: misschien denkt ze er nu juist te veel bij na...
Y kreeg laatst voor elkaar de strik van haar jurk op haar rug te strikken, ze kon het twee keer en toen hield het weer op. Dus toen dacht ik: misschien denkt ze er nu juist te veel bij na...
moeder van een geweldige dochter 10-2008